Պոլիուրեթանային և ՊՎՔ կաշին երկուսն էլ սինթետիկ նյութեր են, որոնք սովորաբար օգտագործվում են որպես ավանդական կաշվի այլընտրանք: Չնայած դրանք նման են արտաքին տեսքով, դրանք ունեն որոշ նշանակալի տարբերություններ կազմի, աշխատանքի արդյունավետության և շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության առումով:
Պոլիուրեթանային կաշին պատրաստված է պոլիուրեթանի շերտից, որը կպչում է հենարանային նյութին: Այն ավելի փափուկ և ճկուն է, քան ՊՎՔ կաշին, և ունի ավելի բնական հյուսվածք, որը նման է իսկական կաշվին: Պոլիուրեթանային կաշին նաև ավելի շնչող է, քան ՊՎՔ կաշին, ինչը այն ավելի հարմարավետ է դարձնում երկար ժամանակ կրելու համար: Բացի այդ, ՊՎՔ կաշին ավելի էկոլոգիապես մաքուր է, քան ՊՎՔ կաշին, քանի որ այն չի պարունակում վնասակար քիմիական նյութեր, ինչպիսիք են ֆտալատները, և կենսաքայքայվող է:
Մյուս կողմից, ՊՎՔ կաշին պատրաստվում է պլաստիկ պոլիմերով պատելով գործվածքային հիմքի նյութը: Այն ավելի դիմացկուն է և դիմացկուն է քայքայմանը, քան պոլիուրեթանային կաշին, ինչը այն դարձնում է հարմար նյութ կոպիտ մշակման ենթակա իրեր պատրաստելու համար, ինչպիսիք են պայուսակները: ՊՎՔ կաշին նաև համեմատաբար էժան է և հեշտ մաքրվող, ինչը այն դարձնում է պաստառագործության համար հայտնի ընտրություն: Այնուամենայնիվ, ՊՎՔ կաշին այնքան շնչող չէ, որքան պոլիուրեթանային կաշին և ունի ավելի քիչ բնական հյուսվածք, որը կարող է այդքան էլ նմանակել իսկական կաշվին:
Ամփոփելով՝ մինչդեռ պոլիուրեթանային կաշին ավելի փափուկ է, ավելի շնչող և էկոլոգիապես մաքուր, պոլիվինիլքլորիդային կաշին ավելի դիմացկուն է և հեշտ մաքրվող։ Երկու նյութերի միջև ընտրություն կատարելիս կարևոր է հաշվի առնել վերջնական արտադրանքի նախատեսված օգտագործումը և կատարողականի պահանջները, ինչպես նաև շրջակա միջավայրի վրա հնարավոր ազդեցությունը։
Հրապարակման ժամանակը. Հունիս-01-2023
